26 maja, 2020

Masaż klasyczny kontra masaż tkanek głębokich

Idąc do fizjoterapeuty często zastanawiamy się czy to będzie masaż, jaki to będzie masaż czy będzie bolało? Właśnie dla tych bardziej dociekliwych pacjentów poniżej przedstawię dwa podstawowe rodzaje masaży, których fizjoterapeuci mogą używać w gabinetach. Jeżeli usłyszycie daną nazwę będziecie wiedzieli co dokładnie będzie się z Wami działo 🙂

Zacznijmy od tego czym dokładnie jest masaż klasyczny. Polega na wywołaniu uczucia rozluźnienia oraz poprawy samopoczucia poprzez dotyk. Mimo niedużego bodźca zewnętrznego niesie ze sobą wiele korzyści:

  • pobudza układ limfatyczny i krwionośny- przez co dotlenia organizm
  • uspokaja układ nerwowy- relaksuje pacjenta
  • oddziaływuje na układ pokarmowy przyspieszając przemianę materii i poprawiając przyswajanie substancji odżywczych
  • w pewnym stopniu zwiększa elastyczność mięśni, poprawia ich ukrwienie
  • poprawia nastrój- poprzez wspomagnie wydzielania serotoniny ( hormon szczęścia)
  • oddziaływuje na kondycję skóry: ujędrnia, usuwa zrogowaciały naskórek i ułatwia oddychanie skórne

Masaż klasyczny możemy podzielić na kilka etapów, w których każdy ma swoją technikę przewodnią, którą systematycznie powtarzamy około 3 razy na daną okolicę.

Techniki masażu klasycznego:

GŁASKANIE:

  1. a) wykonujemy na początku i na końcu każdego masażu
  2. b) terapeuta ściśle przykłada dłoń do pacjenta, a ruch wykonuje ze stałą siłą
  3. c) głaskanie może być wykonywane wewnętrzną/ zewnętrzną stroną dłoni, pięścią, kłębem kciuka, kłębikiem palca małego
  4. d) służy przygotowaniu tkanki do dalszych technik masażu ( na początku zabiegu) lub wyciszeniu i uspokojeniu organizmu ( na koniec zabiegu)

ROZCIERANIE:

  1. a) terapeuta wykonuje ruchy okrężne – miejscowo lub z ruchem wzdłuż/ poprzek masowanej tkanki
  2. b) głównie opracowane tutaj powinny być miejsca łączenia brzuśćca mięśniowego ze ścięgnem oraz przyczepy mieśniowe

WYCISKANIE:

  1. a) ruch „wyciskający” wzdłuż całego odcinka, który jest masowany
  2. b) głównie w drenażu limfatycznym i masażu sportowym

UGNIATANIE:

  1. a) chwyt mięśnia + odciągnięcie w górę
  2. b) najdłuższa część masażu, najbardziej efektywna jeżeli chodzi o uelastycznienie mięśnia
  3. c) wzdłużne lub poprzeczne względem masowanego mięśnia

OKLEPYWANIE:

  1. a) szybkie uderzanie w tkankę
  2. b) ma działanie pobudzająco- relaksujące
  3. b) nie wykonuje się u osób starszych oraz dzieci

WIBRACJA:

  1. a) całą dłonią lub opuszkami palców
  2. b) pobudza mięśnie gładkie i poprzecznie prążkowane, a także zwalnia tętno
  3. c) może być miejscowa lub labilna

ROZTRZĄSANIE:

  1. a) wprawienie w ruch masowanego mięśnia
  2. b) mała częstotliwość, duża amplituda drgań- energicznie
  3. c) działanie relaksujące

WAŁKOWANIE:

  1. a) ugniatanie+ rozcieranie+ głaskanie
  2. b) służy opracowaniu głównie tkanki podskórnej

Jakie ma zastosowanie?

Masaż klasyczny jest głównie wykorzystywany w celach relaksacyjnych, jednakże prawidłowo wykonany może mieć zastosowanie dla złagodzenia dolegliwości bólowych związanych z napięciem, sztywnością mięśni. Bardzo dobrze radzi sobie z rozluźnieniem tkanek po ciężkim, długotrwałym wysiłku fizycznym, a także dla złagodzenia stresu. Idealnie sprawdza się w celu odprężenia oraz niwelowaniu napięć psychicznych. Może być łączony z wieloma metodami fizjoterapeutycznymi co przyspiesza efekty lecznicze.

Czym w takim razie jest masaz tkanek głębokich?

MTG polega na warstwowej pracy z ciałem pacjenta. Jego celem jest rozluźnienie napięć, poprawa przesuwalności tkankowej ( ruch między powięzią powierzchowną a tkanką mięśniową) oraz zniwelowanie restrykcji tkanki powstałych na przestrzeni czasu. Metoda ta jest bardzo energooszczędna dla terapeuty, ponieważ wykorzystuje on ciężar swojego ciała a ruch jest powolny na tylne „na ile pozwala opór tkanki”.

Należy pamiętać że jest to technika, która nie ma dokładnie określonych schematów działania. Terapeuta musi „czuć tkankę”, znać anatomię i dobierać chwyty indywidualnie do pacjenta. W MTG nie stosujemy środków poślizgowych, aby lepiej „wiedzieć” co dzieje się pod naszą ręką. Terapeuta pracuje w wygodnej pozycji wykorzystując skośny nacisk na tkankę ( co pozwala na rozciągnięcie tkanki a nie jej ucisk) oraz ciężar swojego ciała. Technika można powiedzieć, że jest jedna, jednak możemy pracować różnymi częściami naszej kończyny górnej, głównie są to palce, pięści, przedramię lub łokieć.

Pamiętajmy, że technika nie powinna być bolesna dla pacjenta. Nacisk jest dość mocny ( w zależności na ile pozwala nam tkanka) ale powolny, w pełni kontrolowany i precyzyjny.

Jakie ma zastosowanie?

Bardzo rozległe, ponieważ daje ogromne efekty zarówno w przewlekłych zespołach bólowych, przykurczach mięśniowych, stanach zapalnych, różnego rodzaju dysfunkcjach narządu ruchu, bólach pourazowych, po napięciowe bóle głowy, a nawet wady postawy.

Rezultaty powinny być zauważalne od razu po pierwszej terapii.

Podsumowując… obydwa masaże mają szereg zastosowań, każdy będzie skuteczny na swój sposób. Ważne, aby dobrać odpowiednią technikę do problemu pacjenta. Polecałabym jednak w bardziej złożonych problemach bólowych wybrać się do terapeutów MTG, a jeżeli chcemy się zrelaksować po ciążkiem dniu lub odstresować po miesiącu pracy na wysokich obrotach- wybrać się na masaż klasyczny.

mgr Kinga Kwiatkowska